Wish, de verrassing in huis
Na het overlijden van onze hond in 2014 waren de meningen over het opnieuw nemen van een hond verdeeld. Deze hond, Sissy, was nu eenmaal niet de meest eenvoudige hond geweest. Pas op 8 jarige leeftijd en na een vijftal opvangadressen kwam ze bij ons. Een schat in huis maar buiten een behoorlijke probleemhond. Dus even geen hond. Tot een bevriend echtpaar kwam met de suggestie om ene Wish eens te bekijken en mee te maken. Zo gezegd, zo gedaan en we gingen als gezin Wish bekijken. Ze zit in een kennel en was niet de meest voordringende hond (in Sandra termen: een muts). Wel zat ze van een afstandje te bekijken wie die vier mensen waren. Sandra liet haar uit de kennel en vanaf dat moment waren we verkocht. We riepen haar en daar kwam ze aangerend. Niet alleen degene die riep, maar ons allemaal ging ze even gedag zeggen. Niet een border zoals je normaal op de plaatjes ziet maar wel een verschrikkelijk mooi koppie.
s’ Avonds familieberaad en besloten dat we het zouden doen. Een paar dagen later gingen we Wish halen. Het grootste verschil was al de rust en stilte uit de kofferbak, geen geblaf gewoon rustig meegaan. Thuis aangekomen ging ze het huis verkennen en vanaf dat moment natuurlijk iedereen gedag zeggen. Maar niet opdringerig, rustig vragen en wanneer het genoeg is rustig weer naar haar plaats. Vanaf de eerste dag los laten lopen en dat ging allemaal heel erg goed. Bleek dat ze ook nog snel kon leren want wachten bij het zebrapad en “let op” zeggen was voldoende om te zorgen dat ze automatisch gaat zitten bij het oversteken van een weg. Ook de andere commando’s volgt ze moeiteloos op. Af en toe moet je haar achternaam erbij zeggen maar over het algemeen luistert ze uitstekend. In huis is het een rustige hond die aandacht heeft voor alles en iedereen die binnenkomt maar niet opdringerig. Wel heeft ze vanaf dag 1 een besluit genomen: Gerda is degene die ik volg. Dus als Gerda naar de keuken gaat volgt ze, als Gerda naar het toilet gaat, gaat ze voor de deur liggen. Op de bank is het plekje naast Gerda voor Wish. Een heerlijke hond om in huis te hebben, mee te nemen in de auto, lange wandelingen mee te maken en ook schapen drijven is een genot.
Zijn er ook nadelen aan Wish? Eigenlijk niet als je maar even een paar voorzorgsmaatregelen treft. Zo is ze van het type deuren openen, elke deur krijgt ze open. Welke maatregelen hebben we dan getroffen. Als we boodschappen gaan doen gaat de deur op slot en als we allemaal binnen zijn gaat de knip op de voordeur. Anders staat ze op de oprit ons op te wachten, gaat ze voorlangs vragen of ze binnen mag tijdens het eten. De slaapkamerdeur staat inmiddels ook ’s nachts open en ligt ze naast “de baas” op de grond te slapen.
Verder krijgt ze alle botten, alle speeltjes, nepbotten en dergelijke kapot. Maar ook dat zijn zaken waar je prima mee kunt leven. Wat overblijft is een geweldige hond die goed luistert, vriendelijk is voor alle bezoekers en gasten, geniet van alle wandelingen en met name de wandelingen aan het strand. Onvermoeibaar en ook nog eens heel erg snel.
Ze is eigenlijk nog niet eens zo heel erg lang bij ons, bijna een jaar nu. Maar het is vanaf het begin al zo’n vaste waarde in het huis dat het verschrikkelijk is als ze er niet is zoals de week dat ze gedekt moet worden en zoals nu wanneer ze pups heeft.
Wij wensen iedereen een Wish!!!!!!!