's Middags zijn Wim en ik die kant op gereden, eerlijk gezegd dacht ik: Die is zo weer boven water,ze is natuurlijk na de schrik met iemand meegewandeld. Saar is gechipt, dus elk bezoekje aan dierenarts of ambulances of asiel zal naar onze telefoonnummers leiden. Alle instanties van dierenambulances tot asiels in de wijde omgeving hebben we op de hoogte gebracht.

Donderdagavond zijn we naar Ienke en Bert Houtman gegaan( vakantieoppas van Sandra uiteraard ook in het bezit van Border collie's), die in Delden wonen . Van de familie houtman hebben fietsen geleend en zijn in de omgeving aan het vragen gegaan. Ook de familile Houtman is in de omgeving gaan zoeken met het hele gezin. Alle boeren in de omgeving hebben we aangesproken, iedereen reageert erg behulpzaam, maar niemand heeft haar sinds de vermissing gezien. Uiteindelijk zijn Wim en Gerrit en Ita met de trein naar huis gegaan en ben ik in Delden bij de familie Houtman gebleven ( voor de volgende dag had ik vrijgekregen van de praktijk om saar te zoeken ).

's Avonds alle vermissingrubrieken op Internet ingevuld, berichtje op tv oost geplaats etc. Vrijdagmorgen heeft Ienke Houtman op school 100 kopieen gemaakt van vermissing van Saar.Vervolgens ben ik aan het rondrijden geweest in wijde omgeving van Goor tot Borne Enter ambt Delden Hengelo, met name bij d'artsen in omgeving, die ze allemaal in de wachtkamer hebben gehangen, supermarkten speciaalzaken cafe's ed. Ook de fam houtman is de hele dag aan het verspreiden geweest (bijzonder aardig trouwens!).

We zijn nu 2 dagen verder maar Saar is nog steeds niet terecht en niemand heeft haar sinds dat moment nog gezien. Eerlijk gezegd lijkt het ons onwaarschijnlijk dat ze is aangereden. Ze was dan wel gevonden via dierenarts/ambulance middels de chip (uiteraard tenzij ze gewond ergens in weggekropen). Saar is werkelijk overal in de wijde omgeving van Delden als vermist bekend middels vermissingsbriefjes. Zelf denken we dat er nu 2 opties zijn: Een optie is dat Saar zo van slag is dat ze ergens daar in het bos of maisveld nog van shock weggekropen is. In dat geval kan ze niet ver van de plaats van onheil zijn. Tenslotte heeft niemand haar de afgelopen 2 dagen gezien en een loplopende hond zonder baas valt echt wel op. Gerrit en Ita gaan vandaag weer in de de omgeving zoeken, Wim en Ik gaan morgen weer die kant op.

Een andere optie is dat iemand haar heeft meegenomen, en denk dit is wel een leuk hondje....Gezien het op mensgerichte vriendelijke karakter van Saar is dat ook een zeer waarschijnlijk mogelijkheid. Maar dan hebben de vinders haar niet als gevonden aangemeld. Vandaar de verspreiding van deze oproep, dan gaan misschien andere mensen haar herkennen? Hoe meer mensen ervan op de hoogte zijn dat Saar vermist is, hoe groter de kans dat we haar weer vinden. Met name door het verspreiden van deze oproep via de mail onder vrienden kenissen in de omgeving Delden goor Almelo Hengelo Enschede etc. Vandaar ons verzoek om onze bijlage poster en extra foto van saar vermist zoveel mogelijk te verspreiden.

Alvast heel erg dank Liefs Wim en Diana

deel2

Het is echt fantastisch hoe iedereen meeleeft. Helaas is Saar nog steeds niet terecht, maar we hebben vandaag wel een spoor gevonden. Helaas dus tot nu toe zonder resultaat....

Hieronder een wat toch vreemd ( en wat lang) verhaal van de ontwikkelingen van dit weekend.

Vanochtend vroeg rond 8.30 waren Wim Lynn en ik al in Delden aan de wandel. We hadden afgesproken om met name in de buurt van de plaats van onheil te roepen en fluiten, want ze zou toch nog eens ergens trillend in het bos liggen.. Na een paar uur lopen hadden we ons zelf wat koffie beloofd, en op de terugweg spreken we een wandelend ouder echtpaar met hondje aan ( tegen beter weten in , op elke boom in Twickel hangt immers een foto van Saar). U heeft zeker niet toevallig zo'n soort hondje gezien ( wijzend op Lynn)? Ja hoor zeiden deze mensen, die heeft 2 dagen bij onze buren op de stoep gelegen, maar ik weet niet of ze er nu nog is..., maar we lopen wel even met jullie mee.

De man liep bij de buren/vrienden naar binnen en kwam na enige tijd terug dat Saar daar inderdaad 2 dagen geweest was, maar ze hadden gisteren een bruiloft gehad en toen ws ze meegelopen met iemand naar de Rijsenseweg . De oudere man ging weer bij de boer naar binnen om pen en papier te halen, want hij kon wel een tekening waar dat was, en ook "welk huis we ongeveer" navraag konden doen, want daar zou ze kunnen zijn, of zij zouden er meer van kunnen weten.

Volgens de oude man kwam de boer liever niet naar buiten want hij voelde zich schuldig dat hij de hond niet langer had vast gehouden. Wij met gezwinde spoed richting auto en opgegeven adres, van trouwens erg vriendelijke mensen met golden retriever maar zonder Saar en ook zonder iets meer te weten. Vervolgens alle andere huizen aan en nabij de Rijssenseweg aangebeld. Helaas had niemand haar gezien of iets van gehoord. Ook het oudere echtpaar met hondje was in de auto gestapt, en nadat we niets gevonden hadden gingen ze nog wat bekenden in de buurt bij langs om na te vragen of ze er meer van wisten. Na enkele uren toch maar richting de koffie gegaan, even naar Ita en fam Houtman gebeld met het bericht dat ze in elk geval gesignaleerd was, maar we haar nog niet hebben kunnen traceren.

Na nog wat navagen besloten we maar weer ri noorden te gaan. Voorbij Hellendoorn worden we gebeld door iemand uit Hengelo die in twickel op bezoek was geweest en de hele tijd een hond heeft horen blaffen op een manier wat Saar zou kunnen doen. Het opgegeven adres is vlak bij de plek waar Saar 2 dagen gezeten zou hebben. Gelijk gekeerd en fam houtman gebeld of ze misschien al vast even konden gaan kijken , want die waren toch al in die buurt aan het zoeken. ondertusse vertelden twee jongens de fam H. dat ze een border hadden gezien bij de bewuste boer waar saar inderdaad geweest was. FAm H. besluit navraag te doen, maar wordt hun verteld dat ze nooit een dergelijke hond gehad of gezien hebben, en op mis te verstane wijze duidelijk gemaakt dat ze het erf moeten verlaten. Hoewel ze ons hadden verteld dat ze daar wel was maar met iemand was meegelopen (of soms meegegeven???).

Na veel fluiten en roepen geen geblaf of gehuil van de hond. Uiteindelijk bij de fam H. een advertentie opgesteld voor de regiokrant van Delden eo, en uiteindelijk toch maar vertrokken. Saar is 2 dagen op deze boerderij geweest, dat staat vast. ( Gelijk dus een beetje goed nieuws dat ze in goede gezondheid verkeerd)

Blijven er toch wat rare vragen over. Hoe weet de boer dat Saar met iemand is meegelopen als hij zelf een bruiloft heeft en niet thuis was??

Hoe kan hij dat hij precies weet ( zelfs het huis getekend) waar ze met dat persoon is naar toegegaan??

Waarom ontkend hij later dat Saar bij hun is geweest?

Stel dat Saar toch bij de boer zou zijn, waren helpt het oudere echtpaar dan toch mee zoeken, terwijl zij goede buur/vrienden zijn?

We hopen nu dus maar, dat het verspreiden van het bericht in krant iets opleverd en dat de (eerlijke?) vinder zich gaat melden. Of anders door de omgeving er op aangesproken wordt? Wordt vervolgd..... Liefs DiWi

deel3

Lieve Allemaal!

Saar is weer veilig thuis!!! Uiteraard wil iedereen even weten hoe dat nu gekomen is , dus hier deel 3 en slot van de avonturen van Saar:

Maandagochtend weten we eigenlijk niet meer wat we nog meer kunnen doen. De fam Houtman patrouilleert bij de boer en over de Rijssenseweg om misschien toch een glimp van Saar op te vangen, alle mensen in de omgeving hebben we al gesproken en iedereen heeft de posters van vermissing gezien.

We besluiten maandag maar eens af te wachten of zo na het weekend er geen reactie komt van een asiel. Helaas blijft het stil (uiteraard op de vele ondersteunende mailtjes van vele mensen die meeleven na).. s' Middags is wim ten einde raad alle asiels in de omgeving Delden gaan bellen ( ong 10 asiel en opvangadressen in die buurt!). Overal krijgt hij nee op het rekest en vaak wordt er een beetje geirriteerd gereageerd: Meneer, ze staat al geregistreerd , alle asiel zijn op de hoogte, als ze binnenkomt bellen wij u wel..!

Dan bij bijna het laatste adres in Almelo wordt er plompverloren meegedeeld dat er zondagmiddag een bordercollie is binnengebracht door de Dierenambulance. En ja het is een zwartwit teefje en inderdaad een reflecterende halsband, maar deze is niet gechipt..??

Nu zijn er natuurlijk niet zoveel loslopende bordercollies met hetzelfde signalement, het zou haar toch moeten zijn? Het is inmiddels 16.00 en het asiel sluit om17.00 dus, dat redden we nooit vanuit Groningen.

Gelukkig is de fam Houtman bereid met gezwinde spoed maar Almelo te reizen ( uiteraard zijn er dan ineens allemaal files en wegopbrekingen)

. Onderwijl checkt het asiel nogmaals de Border op een chip, en wat blijkt, deze hond is toch gechipt! Het blijkt dat de dierenambulance na het ophalen van de hond de hond gecontroleerd heeft op een chip, en geen chip heeft gevonden. Zonder dat de chip nog wordt gecontroleerd wordt ze dus ook in het asiel geregistreerd als ongechipt, terwijl blijkt ( bekend is) dat het chipafleesapparaat van de ambulance maar een beperkte capaciteit heeft en niet alle chips kan lezen.

Saar is helemaal blij dat haar naam wordt geroepen en gaat met de fam Houtman weer mee naar Delden. Maar hoe kwam ze daar nu terecht?

De dierenambulance heeft zondagmiddag een melding van een gevonden bordercollie gehad van de Rijssenseweg ( he waar kennen we dat van?). Deze ambulance wil niet zeggen wie haar aangemeld heeft of een precies adres geven van de vinder.

Uiteindelijk blijven er nog wel een paar vragen over die we wrs nooit zullen weten.

Wat is de rol van de boer hierin?

Waarom heeft hij geen melding van een gevonden border gemaakt terwijl een vermissingposter bijna bij hem voor de deur hangt?

Hoe kan het dat wij zondag ochtend als volleerde jehova'sgetuige ( ok, geen voet tussen de deur, want iedereen zat buiten met dit mooie weer) huis aan huis zijn geweest aan de Rijssenseweg en dat niemand een border had gezien. Maar dat diezelfde middag daar wel een border als gevonden wordt gemeld?

Waarom wil de vinder anoniem blijven?

En ja we hebben er ook een paar dingen van geleerd. Ten eerste blijk een chip toch niet zo waterdicht te zijn als we hadden gedacht, onze honden krijgen nu ook een penning met naam en tel.nr.

Ten tweede blijkt ondanks de verzekering van asiels dat er een regionale site is waar alle asiel gebruik van maken het toch kan dat een hond niet ontdekt wordt. Het helpt toch zeker om alle asiels in de wijde omgeving regelmatig te bellen ( tenslotte waren het de opvangtehuizen in Almelo die zeiden, meneer , die kan hier niet zitten, dat is veel te ver uit de buurt...).

ten derde blijkt niet iedereen die een hond vind er rekening mee te houden dat er misschien een eigenaar is die de hond zoekt en vreselijk mist, laat staan een instantie inlichten.

Blijkbaar zijn er ook mensen die er geen moeite mee hebben dat zo'n hondje toevallig nooit meer wordt opgehaald.

Tot slot zijn wij er in elk geval van overtuigd dat zonder alle acties van posters hangen , vele mensen aanspreken, huis aan huis gaan en met name door alle ruchtbaarheid die via vele kanalen via internet, krant en tv het maar erg de vraag was of wij Saar ooit terug zouden hebben gezien.

Wij willen iedereen dan ook van harte bedanken voor het verspreiden, doorsturen van mails, de vermissing op allerlei sites te zetten ( gisteren hadden we op google bij vermissing border Saar meer dan 30 hits!!) tips hulp bij het zoeken op welke manier dan ook.

Veel dank voor de vele hartverwarmende reactie en het meeleven.

Tot slot zal het iedereen wel duidelijk zijn dat dit allemaal haast niet mogelijk was geweest zonder de geweldige inzet van de fam. Houtman ( ik heb ze beloofd dat wij deze week niet weer komen), echt heel bijzonder! ...

en Saar.... die zal nog wel een gat in de dag slapen, tot nu toe is ze nog niet in staat om een oogje te openen.

Ik weet ook niet zeker of ze Twente de komende weken opnieuw als vakantiebestemming zal kiezen.....