Oma wist niet altijd de naam van haar beestje, maar wel precies welke van de drie Borders die er rondliepen ‘haar’ beestje was. Oma vertelde bezoek vaak dat de hond Egbert heette, maar dat deed zo nooit in het bijzijn van de familie. Bij het boodschappen doen werd de familie van Oma regelmatig gevraagd hoe het met Oma en Egbert gaat, wat gefronste wenkbrauwen opleverde... wie is Egbert? Pas na enige tijd werd duidelijk dat Oma Fly regelmatig met Egbert aansprak.

Dagelijks gingen Oma en Fly aan de wandel, zo´n 200m het zandpad op en af en dat meerdere keren per dag. Fly moest, ondanks haar talent voor `prachtig volgen` natuurlijk aan de riem. Op een dag kon Oma de riem van Fly niet vinden, maar niet getreurd: Oma nam gewoon de afwasborstel, haakte Fly daaraan en zo gingen ze samen weer op pad, geen probleem voor Fly.

En het vervolg........

Fly is na de periode bij oma met  zoon in Almere geplaatst. De nieuwe eigenaar mailde het volgende:

Hoi Sandra,
Ik was weer even op jouw site oa om de pups van KIki te bewonderen, toen ik bij de verhalen terechtkwam en uiteraard heb ik het verhaal over Fly en oma gelezen. Zo herkenbaar, dat verhaal. Ze loopt nog steeds vlak achter me en soms ben ik haar echt kwijt en dan staat ze gewoon aan de andere kant van mij.

Vanavond ook zo iets. We hadden geen zin om te koken en wilden chinees halen. De hondjes vonden het al belachelijk dat ze niet meekonden, maar goed ze stellen zich wel vaker aan. Ze doen ook altijd net of je nooit met ze gaat wandelen. we kwamen thuis, ik liep het eerst naar binnen en liet de buitendeur open voor Henk. Uiteraard moesten Dave en Fly uitgebreid begroet worden, want we waren al een half uur weg! We gingen op ons gemak eten en dronken erna koffie. Dave zat al te bedelen om naar buiten te gaan en Fly lag bij de parkietenkooi te slapen dacht ik. Tot ik haar riep en ze niet kwam, waar was ze?

Ineens kreeg ik een ingeving en ja hoor: die muts stond buiten voor de deur te wachten op ons. We hadden haar zonder te weten buitengesloten en ze zal ook niet even blaffen of aan de deur krabben, ze wacht gelaten tot wij de deur open doen. Dat is echt onze Fly, Dave zou dat niet pikken, die zou wel kenbaar maken dat hij naar binnen wil.  En dat Fly Egbert werd genoemd, wat maakt het uit ik noem haar regelmatig muts en bollie en ze luistert daar ook naar!

Voor de rest gaat alles goed met de hondjes, ik denk dat Dave een goede schapendrijver zou worden, want hij heeft het heel erg in hem. Dat kan ook niet anders met Fly en Spot als ouders. Misschien dat Henk eens een vijfdaagse training bij jou gaat volgen, maar we moeten even kijken of dat haalbaar is, het moet daarna bijgehouden worden. Er is nu ook in Lelystad les in schapendrijven. Maar de mensen die dat deden zijn uit elkaar en zij doet het tegenwoordig. Het vervelende is dat ze eerst uitgebreid koffie gaat drinken en het roddeluurtje met haar kennissen moet bijhouden en ik zit te wachten tot ik eindelijk kan gaan beginnen. Wat dat betreft was haar ex meer to the point. Hij legde wat uit en we gingen aan de slag.
We kunnen ook bij jou gaan trainen, maar voor dat we in daar  zijn, zijn we gaar van het rijden! Gelukkig is Davy ook heel blij met flyball!