Slim
SLIM
De broers Westebrink hadden een grote kudde op een natuurterrein ten zuiden van Assen. Ik kende ze van de vereniging Het Drentsch Heideschaap. Op een zaterdag liep ik weer eens met GALAHAD in Assen over de hei en de bossen op zoek naar de schaapskudde. Plotseling merkte ik dat Galahad niet meer achter mij liep. Na minuten lang gewacht te hebben kwam hij ineens uit een bosje aangelopen……….en voor hem drie schapen. Het was een groots moment.
Schapendrijven was een van de vele dingen die GALAHAD met veel plezier deed. Voor de trainingen moesten we uit een kudde ooien nog een schaap met haar lam uit de groep halen. Ik stuurde hem om de kudde heen en de ooi was, vanwege het lam, niet zo snel als de rest. Hij kwam keurig achter haar en heel langzaam heeft hij haar, met haar lam, helemaal door de kudde naar voren gedreven. let wel, de ooi liep constant achteruit! Ze moest hem blijven aankijken, steeds op het randje van vluchten en aanvallen. Galahad bleef precies genoeg druk uitoefenen om haar door te laten lopen, maar niet teveel waardoor ze in de aanval zou zijn gegaan. Een topprestatie.
TOPPRESTAIE
Behendigheid vond hij ook heel erg leuk. Luid blaffend aan de kant als hij te lang moest wachten op zijn beurt. Hij heeft ook met behendigheid verschillende prijzen gewonnen. Uiteindelijk werd hij echt te oud om nog mee te mogen doen. Hij was zo vreselijk versleten dat ik hem tegen zichzelf moest beschermen.
Aanvankelijk mocht hij nog wel eens een rondje ;open en dan de stokken op de grond, in plaats van een hoogtesprong. De tunnel ging nog wel, maar de slurf werd al te zwaar voor hem. Een tijdje waren er behendigheidstrainingen op het erf en dan moest ik hem opsluiten. Maar als hij ook maar een kiertje vond kwam hij er weer aangestrompeld en stond weer blaffend bij de start. Opgeven zat niet in zijn karakter.
SLIMMERD
Speuren met en hond is heel bijzonder om te doen. Je moet zelf heel goed opletten , je hond goed kunnen lezen en tegelijk ook hem vertrouwen geven. Omdat je een geurspoor niet kan zien, is het moeilijk om precies te weten waar je het spoor hebt gelopen. Je maakt dan gebruik van kleine aanwijzingen in het veld, bv een molshoop, een verkleuring in het gras of een karrespoor. Border Collies zijn slimme honden, dat ontdekte ik al snel bij het speuren.
Bij de trainingen voor het speuren volgde ik in het begin een aantal keer een stuk van een karrespoor. Dat kreeg hij heel snel door. Telkens als we zo'n afdruk in het land vonden volgde hij die een stuk in de verwachting dat ik dat spoor waarschijnlijk ook had gelopen. Toen maar de trainingstactiek gewijzigd, maar ik vond het wel heel slim van hem!
GOEDE KIJK OP DE ZAAK
Met Galahad heb ik ook IPO diploma's gehaald. Hij had voldoende kampioenschapstitels op Hondenshows gehaald om Internationaal schoonhiedskampioen te worden. Daarvoor moet een werkhond ook een werkproef afleggen. Voor Border Collies was de schapenproef nog steeds niet gergeld, dus viel hij gewoon onder de algemene herdershondenproef: het IPO met daarbij het pakwerk. Dat is het aanvallen van een man in een beschermend pak. Dat vond hij geweldig, met enthousiasme beet hij op commando maar ook ter verdediging. Ik kon hem in mijn open auto achterlaten, hij zou niemand toelaten. Op en hete dag zat hij in de auto en had ik de ramen open gelaten.
Toen ik terugkwam zag ik een kind naar de auto stappen en een hand naar binnen steken. Ik schrok want ik was bang dat hij de auto zou verdedigen. Hij kwam even overeind, zag dat het maar een kind was en liet zich lekker aaien. Wat geweldig dat hij deze inschatting kon maken.
DOODSANGST
Ik had in 1992 land gehuurd in de Westerbroekemadepolder. Een aantal percelen achter elkaar aan het Foxholstermeer. Om er te komen moest je over het spoor en dan stond je al voor het hek. Ik was er een keer in dichte mist. Hoe het zo gekomen was, ik weet het niet.
Misschien was de laatste cursist vergeten het hek te sluiten. Hoe dan ook, ik drijf de kudde naar de voorste wei. Staat nota bene het hek wagenwijd open. De schapen rennen door het hek en slaan direct linksaf de spoorweg op en verdwijnen in de potdichte mist!!!. Galahad stuur ik er achteraan en ook hij verdwijnt na 25 meter uit zicht in een de mist.
Waar zijn de schapen? Kan hij ze vinden en draaien ? Komt er geen trein aan.... Hoe lang het geduurd heeft weet ik echt niet meer, maar ineens doemen de schapen op uit de grijze wereld om me heen, met Galahad keurig achter ze. Ik zweer het, al die tijd heeft mijn hart stilgestaan van angst.
Galahad was mijn eerste Border Collie, eentje om nooit meer te vergeten!
Sandra