De wijde wereld in
Vrijdag hebben we Dutchfields Marrac Border King opgehaald. ZIjn roepnaam is nu Buck en Buck heeft zich voorbeeldig in de auto gedragen. Na 5 minuten tegenspartelen gaf hij het op en schikte zich in de situatie. De rest van de reis heeft hij lekker liggen slapen.
's Avonds zijn we even bij de dierenarts langs geweest om kennis te maken en een eerste onderzoek. We zijn - maar dat had ik niet anders verwacht - geen gebreken tegengekomen. Thuis had ik een puppy ren in het gras gezet waar hij zich lekker kon uitleven zonder direct de tuin te slopen. Binnen 1 minuut was hij erover heen geklommen. Een zeer ondernemend ventje.
Ook de vijver heeft hij al van (te)dichtbij bezocht. We hebben hem er tweemaal uit moeten vissen. We moeten nu een keus maken: andere puppy ren kopen of buiten onder constant toezicht. Voorlopig hebben we voor het laatste gekozen, maar echt handig vind ik dat nog niet. Lossen we ook nog wel op.
Die avond heb ik hem aan een roltouw uitgelaten. Het halsbandje had ik 's middags al omgedaan, maar nu er een lijn aan zat werd de zaak heel anders. Hij dacht dat hij in de nek werd gegrepen en zag de aanvaller niet. Gevolg: helemaal in de stress. Hij bleef zoeken naar die vreemde aanvaller die hem in de nek greep. (het lijntje stond strak) Gelukkig was hij zo slim om een paar stapjes naar voren te doen waardoor de spanning van de lijn werd weggenomen en nadat hij dat had begrepen ging de wandeling zonder verder protest. Samen met ons eigen hondenspul een korte wandeling gemaakt en dat ging verder zonder problemen.
De volgende dag vertrokken we met de caravan naar Zeeland voor een G&G wedstrijd op zondag. Dus de auto in voor een rit van 3 uur. De hele weg geslapen. Toen we op het terrein van de KC gearriveerd waren hebben we hem lekker de omgeving laten verkennen. Een geweldig dapper mannetje, heeft in z'n eentje het hele terrein verkend (ca 1,5 ha) en was nergens van onder de indruk. 's Avonds mee uit eten genomen en ook hier geen probleem. Het terrasje was een grindbak, dus voldoende afleiding voor Buck en ons. Zondags heeft hij met een heleboel honden en hun bazen kennis gemaakt. Soms voorzichtig, dan weer vol bravoure, maar nooit lang onder de indruk. Bij de caravan aan een riempje blijven was ook geen probleem, al had hij snel door hoe je kon ontsnappen. Gewoon het riempje doorknagen. Hij krijgt dus nu een ketting. :)
Ook de hele weg terug naar huis met tussenstop bij een wegrestaurant was geen probleem. Meneertje Buck sliep of vermaakte zich prima. Met onze honden moeten we nog even uitkijken. Die zien de nieuwe indringer nog niet echt zitten. Bengel: maar baas, ik was toch jouw beste vent?, Beertje: gewoon negeren dan gaat ie misschien wel weer weg, Chip: even kijken, kun je er mee spelen? Ja hoor het speelt zelfs terug. Met name de reuen zien concurrentie en willen liever dat hij gelijk weer gaat. Zal wel loslopen, ze moeten er maar aan wennen en voorlopig laat ik ze niet zonder toezicht bij elkaar komen. Ook de reacties van de wedstrijdlopers was positief, Buck pakte ze allemaal in :)
Al met al dus heel tevreden met de eerste ontwikkelingen. Vandaag heeft Buck heel veel geslapen, maar dat verwondert me niets na zo'n druk en enerverend weekeind.
Groetjes,
Hans en Buck