Owain - blij met een blaffertje
Owain
Na Raff en Cookie en al verschillende logeerhonden in huis te hebben gehad van Sandra, wilde ik nu een leuke schapendrijver voor mijzelf. Op dat moment stond een dekking van Meggie en Spot op stapel en dat leek mij een pracht combinatie voor mijn nieuwe toppertje. Natuurlijk heb ik de hele dracht van Meggie van dichtbij gevolgd en ook bij de bevalling zat ik er met mijn neus bovenop. Ook het opgroeien van de pups heb ik van dichtbij mogen volgen en 1 viel me al snel op….het blaffertje….Heb een aantal keren tegen Sandra gezegd dat ik die absoluut niet wilde.
Sandra’s antwoord was steevast “eerst de puptest maar even afwachten”. De puptest heb ik samen met Sandra mogen doen, super! Helaas kwam uit de puptest het “blaffertje” als beste naar voren….natuurlijk heb ik weer! Sandra had op dat moment ook lammetjes bij huis, dus de pups ook maar even bij de lammetjes gezet en het verbaasde me helemaal niets dat “het blaffertje” ook hier weer als beste naar voren kwam.
Goed het werd dus “het blaffertje”….”Het blaffertje” werd Owain genoemd en gek genoeg was ik helemaal stapelgek met hem. Mijn 1e eigen pupje!
Omdat Owain een behoorlijk stevig hondje was, ben ik gelijk met hem naar de puppy cursus gegaan. Tjonge, wat een ellende. Niks dan blaffen en springen en trekken aan z’n lijntje…en de juf maar zeggen dat ik dat gedrag moest negeren. Oefeningen kon ik met hem niet doen, omdat hij totaal geen aandacht had voor mij. Oefeningen thuis gingen prima, maar zodra hij andere honden zag, ging hij helemaal uit z’n dak. Als pup heb ik hem bij de schapen laten snuffelen en daar bleek al snel dat hij akelig veel talent had.
Toen Owain 8 maanden was heb ik met hem een trainingsweek bij Sandra gevolgd en daar ontpopte hij zich als een super drijver…zo jong als hij was. Het blaffen ging trouwens onverminderd voort, correcties hielpen niet…schapendrijven wel. Ook ben ik met Owain een cursus behendigheid gaan doen. Hij leerde snel, had al snel alle toestellen onder de knie. De kattenloop en de schutting waren zijn favoriet…Naast de hondenschool waar ik met hem les had, was een weitje met een paar schaapjes erin….je moest van goeie huizen komen om Owain dan nog van de kattenloop of de schutting te krijgen!
Tijdens het schapen drijven kreeg ik hem maar niet onder controle….Owain was aan het werk en ik liep er als Jan Doedel bij. Tijd om met hem op les te gaan. De lessen gingen vaak gepaard met gevloek en getier van mijn kant omdat Owain niet van plan was naar mij te luisteren….En Owain??? Die trok zich ook daar geen moer van aan. Toch tijdens de trainingen zag je wel vooruitgang, vooral tijdens de lessen in het vooruit drijven. Het leek dat owain dan juist af en toe onzeker werd en naar mij om keek voor steun. Een doorbraak??
Mijn 1e wedstrijdje was in bijzijn van mijn trainers…ik bloednerveus, Owain helemaal dol omdat hij schaapjes zag. Ons 1e wedstrijdje ging helemaal niet zo gek, natuurlijk veel beginners fouten, maar Owain was super aan het werk! Ik genoot enorm tijdens de run. Na onze run kwam Ron Snoeck naar mij toe en zei dat hij vond dat ik een super hondje had en adviseerde mij vanaf dat moment alleen nog maar te gaan drijven met Owain. Dat zou een half jaar vloeken, tieren en janken zijn volgens hem, maar dan konden we het wel. In zekere zin kreeg hij gelijk. Ik heb zijn advies opgevolgd en inderdaad het was een half jaar vloeken, tieren en janken…En dat drijven? Ja dat drijven ging ook iets beter, hahaha
Na veel overleg met Sandra heb ik 1 ½ jaar geleden Owain chemisch laten castreren, misschien dat dat zijn gedrag ten goede zou komen. Na een paar dagen zag je al duidelijk verschil….Gelijk een afspraak met de dierenarts gemaakt voor een castratie. Achteraf gezien ( is altijd zo) had ik die keus al veel eerder moeten maken. Owain is altijd al m’n vriendje geweest, maar na de castratie werd hij m’n grootste vriend!
Tuurlijk heeft hij nog z’n streken, die streken maken Owain! Het schapendrijven gaat steeds beter. We hebben al eens een 1e plaats bij een indoor wedstrijd gehaald en ook al eens een 1e plek bij de Dutchfields trials. Ik ben blij met m’n “blaffertje”.